do ciągnięcia

См. также в других словарях:

• ciągnik — m III, D. a, N. ciągnikkiem; lm M. i 1. «pojazd mechaniczny o dużej sile pociągowej, napędzany silnikiem spalinowym, przystosowany do ciągnięcia lub pchania pojazdów i urządzeń bez własnego napędu (np. przyczep, maszyn rolniczych, dział), a także …   Słownik języka polskiego

• drucidło — n III, Ms. drucidłodle; lm D. drucidłodeł techn. «w maszynie do ciągnięcia drutu: płyta z otworami, przez które ciągnie się drut» …   Słownik języka polskiego

• drutownica — ż II, DCMs. drutownicacy; lm D. drutownicaic techn. «płyta stalowa stanowiąca część składową maszyny do ciągnięcia drutu» …   Słownik języka polskiego

• hol — I m I, D. u; lm M. e, D. ów a. i «duży przedpokój, poczekalnia, reprezentacyjna sień w budynkach użyteczności publicznej, pałacach, apartamentach» Hol hotelowy. Hol teatru, muzeum, ratusza. Kasy w holu kina. Czekać na kogoś w holu. W mieszkaniu… …   Słownik języka polskiego

• hollina — ż IV, CMs. hollinanie; lm D. hollinalin mors. «mocna stalowa lina używana na trawlerze do ciągnięcia sieci po dnie morza; lina holownicza» …   Słownik języka polskiego

• lokomotywa — ż IV, CMs. lokomotywawie; lm D. lokomotywayw «pojazd trakcyjny przeznaczony do ciągnięcia i popychania innych pojazdów, w którym nie ma pomieszczenia do przewozu pasażerów i ładunku» Lokomotywa elektryczna, parowa, spalinowa. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• przyczepa — ż IV, CMs. przyczepapie; lm D. przyczepaep «bezsilnikowy pojazd drogowy przystosowany do ciągnięcia go przez pojazd silnikowy, używany do transportu ludzi, ładunków lub jako pomieszczenie, np. mieszkalne» Przyczepa kempingowa. Przyczepa tramwaju …   Słownik języka polskiego

• traktor — m IV, D. a, Ms. traktororze; lm M. y 1. «pojazd mechaniczny o dużej sile pociągowej napędzany silnikiem spalinowym, przystosowany do ciągnięcia lub pchania pojazdów i urządzeń bez własnego napędu, także do napędzania niektórych maszyn; ciągnik» 2 …   Słownik języka polskiego

• zimnokrwisty — ∆ zootechn. Koń zimnokrwisty «koń pociągowy o masywnej budowie, flegmatycznym temperamencie, nadający się do ciągnięcia dużych ciężarów w powolnym tempie (np. belg, perszeron)» …   Słownik języka polskiego

• ciągnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} pojazd mechaniczny z własnym napędem, wyposażony w silnik dużej mocy, przeznaczony do ciągnięcia lub pchania przyczep, naczep, różnego rodzaju urządzeń i maszyn bez własnego napędu;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• hol — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. i || ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duże pomieszczenie prowadzące do innych wnętrz, będące często rodzajem obszernego korytarza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Duży hol… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień